وجه تسمیه یکی از کوه های شمال شیراز عارف مشهور قرن چهارم هجری است که مقبره ی او در آن واقع است.
صعود از این کوه چندان دشوار نیست و به چشم اندازی که شهر شیراز دارد میارزد.
علی ابن باکویه که به بابا کوهی شهرت دارد در سال 337 هجری در شیراز به دنیا آمد .
در جوانی به عرفان و یزدان شناسی، طریقت و تصوف علاقه مند شد. به قصد کسب دانش وآگاهی بیشتردر این زمینه از شیراز رفت و به جهانگردی پرداخت و با بسیاری از بزرگان نامی آن دوره از جمله ابو سعید ابوالخیر و خواجه عبدالله انصاری دیدار کرد.
وی پس از سال ها سیروسلوک در احوالات درونی خویش و راز و نیاز و نیایش و کسب معرفتی والا و بصیرتی ستودنی به شیراز بازگشت و در مغازه ای در” کوه صبوری “عزلت گزید و در صد و پنج سالگی فوت کرد . پیروانش او را در خانقاهی که اکنون مقبره اوست به خاک سپردند. جامی و سعدی از شاعرانی هستند که در وصف صفات انسانی باباکوهی اشعاربسیاری را سرودند . سعدی میگوید :
ندانی که بابای کوهی چه گفت به مردی که ناموس را شب نخفت
برو جان بابا در اخلاص پیچ که نتوانی از خلق بربست هیچ
کسانی که فعلت پسندیدهاند هنوز از تو نقش برون دیدهاند
چه قدر آورد بنده حور دیس که زیر قبا دارد اندام پیس
نشاید به دستان شدن در بهشت که بازت رود چادر از روی زشت
همچنین نقل قول ها و سخنان عارفانه و عاشقانه فراوانی در باب حکمت وشور زندگی از بابا کوهی به جای مانده است.برخی وی را شاعر و برخی او را یک عارف بزرگ می دانند. گروه دوم معتقدند باباکوهی سراینده نبوده و هرگز شعری نگفته و دیوانی که به او نسبت دادهاند، از آن صوفی دیگری است که گویا در اشعارش تخلصش را گاهی “کوهی” و گاهی “انسان” عنوان می کرده و در یکی از دو غاری که در دل کوه صبوری واقع شده می زیسته است . ظاهرا این کوهی (شاعر) در سده های بعد از فوت باباکوهی از مریدان وی شده و بر مزارش به گوشه نشینی پرداخته و نام دیوانش را “باباکوهی” گذاشته است و درهمانجا نیز مرده و به خاک سپرده شده است.
در زمان دیلمیان در دامنه کوه صبوری در قسمت محل دفن باباکوهی آرامگاهی ساختند .از حدود پنج سال پیش نیزبه بازسازی این منطقه مشغولند تا آن را تبدیل به یک فضای گردشگری، باستانی و سرگرمی بزرگ کنند. تا حدود زیادی هم موفق عمل کرده اند. به عنوان مثال در گذشته برای رسیدن به این محل باید حدود دو کیلومتر کوهنوردی می شد اما اکنون راه ماشین رو تا آن جا احداث شده است.
معماری
در جلوی غار ایوانی وجود دارد که از گچ و سنگ ساخته شده است. در این مجموعه کهن ترین چشمه ایران که هنوز هم جاری است قرار دارد. در اطراف این چشمه چندین اتاق از دوره قاجار بر جای مانده است. مقبره باباکوهی بالاتر از این اتاق ها قرارگرفته و فاقد هرگونه تزئینی است. در این مجموعه یک حوض سنگی نیز وجود دارد که دورتا دور آن را درختان پیر و زیبا فرا گرفته است.
جهت اطلاعات بیشتر در خصوص تورهای شیراز و شیرازگردی با شماره های زیر تماس پیدا کنید
02192008534
09017824056